فریاد دل

بعضی وقتا با خودم میگم چرا آدمایی که تا دیروز دور و برم بودن حالا که کمی ازشون دور شدم حتی یه لحظه هم ازم یادی نمی کنن؟! چرا حتی جویای حالم نمیشن؟! این بود جواب خوبی ها و محبت هام! به هیچ وجه محتاج توجه کسی نیستم اما خوب هر آدمی دلش می خواد جواب خوبی رو با خوبی ببینه، نه اینکه تا کسی کارش راه افتاد بعدش کلاً فراموش کنه که دوستی هم داشته! و هر آدمی دوست داره که اطرافیانش گه گاهی احوالش رو جویا بشن نه اینکه بی تفاوت باشن، در واقع انتظار بیشتر از اینا ازشون

یه سال از ساخت وبلاگم گذشت و من امشب اینو متوجه شدم!! یه سال گذشت. با همه ی خوبی ها و بدی هاش و با همه ی شب و روزایی که از روی ناراحتی یا خوش حالی و یا دل تنگی حرفام رو این جا نوشتم. واسه من که خیلی زود گذشت. چه روز و شب هایی رو که با بی قراری سر کردم و چه حرفایی رو که هرگز ننوشتم. فقط امیدوارم که روز به روز مطالبی که در وبم قرار میدم بهتر از قبل بشن در حدی که از لحاظ محتوایی ارزش خوندن داشته باشن خدا رو چه دیدی شاید همین وبلاگ نویسی مسیری تازه ای

آخرش یک نفر از راه می‌رسد که بودنش جبرانِ تمامِ نبودن‌هاست جبرانِ تمامِ بی انصافی‌ها و شکستن‌ها … یکی که با جادویِ حضورش دنیایِ تو را متحول می‌کند . جوری تو را می‌بیند که هیچ کس ندیده . جوری تو را می‌شنود که هیچ کس نشِنیده . و جوری روحِ خسته‌ تو را از عشق و محبت اشباع می‌کند که با وجود او دیگر نه آرزویی می‌ماند برایِ نرسیدن و نه حسرت و اندوهی برای خوردن … دستش را که گرفتی در چشمانش که نگاه کردی بگو: تو مثل باران هستی بارانی از گل بارانی از مهر بارانی

خدمت تون عرض کنم که من چندین چند بار تو کارم گند زدم و هر دفعه حالم به شدت بد شد طوریکه تا مرز بی هوشی رفتم و به زور خودمو سر پا نگه داشتم بیشتر از همه این فکر اذیتم می کرد که از پس هیچ کاری بر نمیام و همیشه تو زندگیم شکست خوردم و همچنان هیچ تغییری ایجاد نشده و یه بازنده ام چند روز پیش سرپرست تهدیدم کرد و بهم گفت: من اهل نصیحت کردن نیستم چون خودمم دوست ندارم کسی نصیحتم کنه حواست رو جمع کن چون اگه دوباره تکرار بشه دیگه خودت میدونی متأسفانه امروزم گند جدید